Καριέρες

Tonia Donia  ήταν το καλλιτεχνικό της… Δηλαδή Αντωνία Καραμπουρδουκλάκη (;)

…κάπως έτσι.

Μιά τραγουδίστρια σε νυκτερινό κέντρα , κυρίως μπουζουξίδικα - σκυλάδικα-  της Ελλάδας και εξωτερικού. 

…Ελλάδας και  Γερμανίας.

Όμορφη τριανταπεντάρα με ταλαιπωρημένη φάτσα από τις κακουχίες και το αλκοόλ. 

Καλή ψυχή , κάπως αφελής… γι αυτό  και εύκολο αντικείμενο εκμετάλλευσης.

Αφού στην αρχή μου έκανε μερικά από τα επαγγελματικά νάζια που φαίνεται ότι πιάνουν στους φορτηγατζήδες και εργοδηγούς  της Γερμανίας, και αφού πήρε το μήνυμα  ότι τα ιατρεία δεν είναι μπουζουξίδικα , μπήκε στο θέμα: 

Άγχος. 

Κούραση. 

Εξάντληση.

Εύκολοι θυμοί. 

Αϋπνίες. 

Κακή διάθεση.

Αλκοόλ. 

Χασίσι . 

Κόκα, ενίοτε. 

Ανασφάλεια. 

Φόβος γιά τις αρρώστιες .

«Βουλωμένα τσάκρας;»

«Τα βαρέθηκε όλα»

Βαρέθηκε τα αφεντικά που «πρώτα σε πηδάνε και μετά σε προσλαμβάνουν».

Βαρέθηκε το κονσομασιόν με τους παντρεμένους φορτηγατζήδες και εμπόρους ροδάκινων.

Βαρέθηκε τους άντρες γενικά…και,  ειδικά, τους άχρηστους ψευτόμαγκες.

Βαρέθηκε και τους γιατρούς και τα φάρμακα και τις «θεραπείες» χωρίς αποτέλεσμα για «πιθανά αυτοάνοσα που μπορεί να μην είναι αυτοάνοσα».

Και πάλι:

«Μήπως είναι βουλωμένα τα τσάκρας , γιατρέ;»

Την κοίταζα σχεδόν αμίλητος: 

τι να πω; 

…για τα τσάκρας; 

…ότι δεν υπάρχουν και απλά είναι μιά σύλληψη της παραδοσιακής Ινδικής ιατρικής; 

Θα συζητάω για την ενδεχόμενη επιστημονική βάση της λαϊκής ιατρικής με την συμπαθή, νευρωσική τραγουδίστρια;

Βέβαια, καταλάβαινα ότι η μη αναφορά στην ανυπαρξία των τσάκρας έδινε το μήνυμα πως αποδεχόμουν την ύπαρξή τους.

Ας ήταν το μήνυμα όποιο ήθελε: 

δεν ευθύνομαι γιά όλες τις ανοησίες, τις προλήψεις  και τις παρεξηγήσεις του κόσμου.

Βαριέμαι και τα πολλά λόγια και τις χαζό-διενέξεις.

Πρέπει και εγώ να επιβιώσω.

Ο γιατρός ενημερώνει οκ… δίνει κατευθύνσεις οκ…αλλά δεν κάνει διαλέξεις  .

Εδώ το Χάρβαρντ κλπ μεγάλα «εργοστάσια γνώσης» έχουν τμήμα έρευνών εναλλακτικών θεραπειών, θα βγάλω εγώ το φίδι από την τρύπα με την λαϊκή αοιδό;

Ας απολογηθούν οι καθηγητάδες στο πανεπιστήμιο του Αιγαίου που δίνουν μάστερ Ομοιοπαθητικής. 

Επ αμοιβή και χωρίς να έχουν ιατρική σχολή. 

«Η επίσημη ιατρική δεν παραδέχεται την ύπαρξη των τσάκρας και συνεπώς δεν σχολιάζει αν είναι βουλωμένα», είπα μειλίχια γιά να μην την προκαλέσω.

«Για να είμαι ειλικρινής, μου φαίνεται ότι δεν είναι τα τσάκρας το πρόβλημα αλλά το άγχος σας και η πιθανή κατάθλιψη»,  έστρεψα την συζήτηση σε πιό ρεαλιστική βάση .

Γιατί δεν συμβουλεύεστε ένα ψυχίατρο;

Είχε πάει σε ψυχίατρο.

Και σε ψυχολόγο για ψυχοθεραπείες.

Και σε ενεργειακό θεραπευτή.

Και σε μέντιουμ.

Ένιωσα τόσο ανίσχυρος και αναρμόδιος μπροστά σε τόση απελπισία που της το είπα.

Μάλιστα τόλμησα και μιά ερώτηση λίγο προβοκατόρικη: 

«Μήπως ο τρόπος ζωής σας, σας έχει κουράσει;»

«Μήπως δεν σας ικανοποιεί;»

Συννέφιασε.

Ήταν οι ερωτήσεις κλειδιά που μάλλον οδηγούσαν στον κρυμμένο σκελετό στην ντουλάπα.

Με κοίταξε σοβαρά, κατ´ ευθείαν,  χωρίς εκφραστικά τσαλίμια .

«Γιατρούλη μου, νομίζεις ότι θέλω πλέον να κάνω αυτήν την ζωή;»

..με ρώτησε περνώντας κατ´ ευθείαν στον ενικό και σε μιά μάλλον ανάρμοστη οικειότητα.

«Έχω δύο εαυτούς : ό ένας είναι η κοπελίτσα του χωριού που θέλει να παντρευτεί το ωραίο παλληκάρι και να κάνει νοικοκυριό και οικογένεια . Μιά απλή ζωή , φυσιολογική και υγιεινή.

Αλλά έχω και τον άλλο μου εαυτό που έχει   ενσωματωμένο ένα διαβολικό τσιπάκι στον εγκέφαλο που μου ψιθυρίζει πόσο ταλαντούχα γυναικάρα είμαι και πόσο αξίζω την λατρεία των ανδρών, την φήμη , τα λεφτά και την επιτυχία».

«Τόσες και τόσες τα κατάφεραν χωρίς περισσότερα προσόντα.

Γιατί να παραδοθώ χωρίς  να δώσω μάχη;»

είπε,  ρωτώντας ρητορικά. 

«Άρα αναγνωρίζεις ότι δεν είναι ιατρικό το πρόβλημά σου», σχολίασα .

Μάλλον δεν έχεις πάρει απόφαση τι θέλεις .

«Και συ τι με συμβουλεύεις γιατρέ μου;»

Πέταξε πάλι το μπαλάκι πίσω: παλιά καλή μέθοδος μετάθεσης των ευθυνών μιάς απόφασης.

«Δεν ξέρω…δεν μπορώ να συμβουλέψω.

Εγώ δεν είμαι τριανταπεντάχρονη τραγουδίστρια που θέλει να λάμψει επαγγελματικά και παράλληλα να κάνει οικογένεια με καλό σύζυγο και παιδιά», είπα αργά τονίζοντας  τις λέξεις για να αναδειχθεί το ασύμβατο των φιλοδοξιών της.

Ο Διάβολος πάντα δούλευε με υποσχέσεις .

Με φιλοδοξίες.

Λαμπερές και κούφιες.